วันอาทิตย์ที่ 30 สิงหาคม พ.ศ. 2558

มารยาท ระเบียบ และข้อบังคับในการใช้อินเทอร์เน็ต
            จากปัญหาการล่อลวงอันเกิดจากการเล่นอินเทอร์เน็ตที่นับวันยิ่งมีมากขึ้น ทำให้หน่วยงานที่รับผิดชอบได้พยายามหามาตราการป้องกันปัญหาและภัยจาการเล่นอินเทอร์เน็ต ซึ่งเกิดจากคนที่ขาดจิตสำนึกที่ดีต่อสังคม ดังนั้น จึงเป็นหน้าที่ของทุกคนที่จะสร้างจิตสำนึกที่ดีต่อทั้งตนเอง และสังคมเพื่อหลีกเลี่ยงและรับมือกับการเสี่ยงจากภัยออนไลน์ ทั้งนี้รองศาสตราจารย์ยืน ภู่วรวรรณ ได้กล่าวถึง บัญญัติ 10 ประการ ซึ่งเป็นจรรยาบรรณที่ผู้ใช้อินเทอร์เน็ตควรยึดถือไว้เสมือนเป็นแม่บทของการปฏิบัติ ซึ่งผู้ใช้พึงระลึกและเตือนความจำเสมอ ดังนี้
 1.  ต้องไม่ใช้คอมพิวเตอร์ทำร้าย หรือละเมิดผู้อื่น เช่น ไม่เผยแพร่ข้อความกล่าวหาบุคคลอื่นให้ได้รับความเสียหาย ไม่เผยแพร่รูปภาพลามกอนาจาร เป็นต้น
 2.  ต้องไม่ใช้คอมพิวเตอร์รบกวนการทำงานของผู้อื่น เช่น การเล่นเกมหรือเปิดเพลงด้วย คอมพิวเตอร์รบกวนผู้อื่นที่อยู่ใกล้เคียง
 3.  ต้องไม่สอดแนม แก้ไข หรือเปิดดูแฟ้มข้อมูลของผู้อื่นก่อนได้รับอนุญาต
 4.  ต้องไม่ใช้คอมพิวเตอร์เพื่อการโจรกรรมข้อมูลข่าวสาร
 5.  ต้องไม่ใช้คอมพิวเตอร์สร้างหลักฐานที่เป็นเท็จ
 6.  ต้องไม่ใช้คอมพิวเตอร์คัดลอกหรือใช้โปรแกรมของผู้อื่นที่มีลิขสิทธ์โดยที่ไม่ได้รับอนุญาต
 7.  ต้องไม่ใช้คอมพิวเตอร์ละเมิดการใช้ทรัพยากรคอมพิวเตอร์โดยที่ตนเองไม่มีสิทธิ์
 8.  ต้องไม่นำเอาผลงานของผู้อื่นมาเป็นของตน
 9.  ต้องคำนึงถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นกับสังคมอันเป็นผลมาจากการกระทำของตน

 10. ต้องใช้คอมพิวเตอร์โดยเคารพกฎ ระเบียบ กติกา และมีมารยาทของหน่วยงาน สถาบัน หรือสังคมนั้นๆ








วันอาทิตย์ที่ 2 สิงหาคม พ.ศ. 2558

สู้เพื่อแม่

ปีนี้ วัน พุธ ที่ 12 สิงหาคม ปี พ.ศ. 2558 คือวันสำคัญวันหนึ่งของประเทศเราคือ วันแม่แห่งชาติ เป็นวันที่ต้องทดแทนพระคุณของแม่ผู้ให้กำเนิดเรามาจนถึงทุกๆวันนี้  แม่เป็นผู้หญิงคนเดียวที่เข้าใจเรา และ คอยห่วงเราเสมอไม่ว่าเราจะเป็นเช่นไร แม่เป็นผู้หญิงคนแรกที่ทำให้เรารู้ว่ารักแท้คืออะไร ความรักของแม่สอนให้เรารักตัวเอง ถึงแม้ว่าทุกๆวันนี้จะมีหลายคนเข้ามาในชีวิตของลูก เวลาเราไม่สบายใจอะไร แม่คือที่ปรึกษาคนแรกที่เราเลือกจะบอกปัญหาต่างๆ แม่ก็จะช่วยให้เราสบายใจมากขึ้น เวลาเราเสียใจแม่เป็นคนแรกที่สอนเสมอว่า ให้รักตัวเอง อย่าเสียใจเพียงเพราะการกระทำของคนที่ผ่านมาในชีวิตและผ่านไปจากชีวิตของเรา” ฉันรู้ว่าทุกๆครั้งที่ฉันเสียใจแม่พยายามที่จะแก้ปัญหาต่างๆให้จนฉันหายเศร้า แต่ถ้าหากแม่แก้ปัญหาของลูกไม่ได้ฉันเองก็รู้ว่าแม่ก็เสียใจไม่แพ้ฉันเช่นกัน มีอีกหลายเรื่องที่แม่ฉันทำให้ฉันรู้สึกว่าฉันโชคดีที่สุดที่ได้เกิดมาเป็นลูกของแม่   และมีอีกหลายๆครั้ง ที่ฉันเชื่อว่าทุกคนก็ต้องเคยทำคือ ทำให้แม่ไม่สบายใจ  ฉันอยากจะขอโทษแม่กับทุกๆการกระทำทุกๆอย่างที่ทำให้แม่เสียใจหลายครั้ง และหลายครั้งที่แม่ก็ต้องทำเป็นไม่มีอะไรเพื่อไม่ให้ฉันและน้องไม่สบายใจ แต่จริงๆคือแม่เสียใจแต่เพียงไม่มีใครรู้   เวลาทานอาหารไม่เคยมีครั้งไหนที่หนูไม่อิ่ม แม่เป็นผู้หญิงคนแรกที่ทำอาหารให้หนูกิน แล้วหนูอิ่มและอร่อยไปกับรสชาติที่แม่ทำ พอหนูโตมา เวลาเราไปกินอะไรข้างนอก แจะคอยตักอาหารใส่จานหนูเสมอ ถึงแม้ว่าอาหารนั้นๆจะเหลือเพียงชิ้นเดียวหรือเป็นอาหารที่แม่ชอบก็ตาม แม่เสียสละให้หนูได้ทุกๆอย่าง หนูไม่มีอะไรจะบอกคงได้เพียงแต่บอกว่า หนูรักแม่ หลายๆครั้งเช่นกันที่เวลาหนูทำตัวดื้อ แม่จะคอยตักเตือนเสมอ หนูรักแม่ คงมีอีกหลายๆการกระทำที่แม่ฉันทำให้ฉันรู้สึกโชคดีที่สุดที่เป็นลูกแม่